متاورس چیست؟

متاورس در بلاک چین چیست؟

اصطلاح متاورس برای اولین بار در رمان نمادین سایبرپانک نیل استفنسون (Neal Stephenson) به نام Snow Crash که در سال 1992 منتشر شد استفاده شد. اما متاورس چیست؟ متاورس (همیشه در داستان‌های استفنسون با حروف بزرگ نوشته می‌شود) به عنوان یک “قلمرو خیالی” مشترک توصیف می‌شود که “در سراسر شبکه جهانی فیبر نوری در دسترس عموم قرار می‌گیرد” و در رمان روی عینک‌های واقعیت مجازی نمایش داده می‌شود. بنابراین، این عبارت می تواند برای تنظیمات دیجیتالی که با واقعیت مجازی (VR) یا واقعیت افزوده (AR) بهبود یافته اند، اعمال شود.

متا در اصطلاح به معنای “فراتر” است و ورس به “کیهان” اشاره دارد. علاوه بر این، برخی افراد از اصطلاح متاورس برای اشاره به جهان های مجازی استفاده می کنند که در آن بازیکنان می توانند در اطراف پرسه بزنند و با بازیکنان دیگر تعامل داشته باشند. به عنوان مثال، جهانی که در آن توسعه دهندگان می توانند ساختمان ها، پارک ها، تابلوها و چیزهایی بسازند که در واقعیت وجود ندارند. این فضا شامل چزاغ های نورانی گسترده و محله‌های قابل توجه است. (فضایی که در آن قوانین فضای سه‌بعدی نادیده گرفته می‌شود، و مناطق آزاد جنگی که در آن افراد می‌توانند به شکار رفته و یکدیگر را بکشند).

اپیدمی COVID-19 علاقه به متاورس را برانگیخت. همانطور که افراد بیشتری به صورت آنلاین کار می کنند و آنلاین به مدرسه می روند و آنلاین تحصیل می کنند، تمایل به تکنیک هایی برای واقعی تر کردن تماس آنلاین افزایش یافته است.

مارک زاکربرگ در جولای 2021 بیان داشت که این شرکت قصد دارد نسخه حداکثری‌تری از فیس‌بوک بسازد که شامل حضور اجتماعی، کار اداری و سرگرمی است. فیس‌بوک در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۱ نام خود را به متا تغییر داد که نشان‌دهنده تعهد مهم‌ترش برای ایجاد یک محیط مجازی معروف به متاورس است.

در این مقاله، ارزها، توکن‌ها و کیف پول‌های متاورس و همچنین استارت‌آپ‌های متاورس بلاک چین، پروژه‌های متاورس کریپتو و نحوه عملکرد متاورس را مورد بحث قرار خواهیم داد.

پیشنهاد ویژه: آموزش بلاکچین

ویژگی های اصلی متاورس چیست؟

محبوب ترین ایده ها در مورد متاورس از داستان های علمی تخیلی سرچشمه می گیرد. متاورس اغلب در این زمینه به عنوان نوعی اینترنت دیجیتالی “جک شده” به تصویر کشیده می شود – مظهر واقعیت واقعی اما مبتنی بر دنیای مجازی (اغلب پارک موضوعی). بنابراین، ویژگی های اصلی Metaverse را می توان به صورت زیر شناسایی کرد:

• همزمان و روند زنده: در حالی که رویدادهای از پیش برنامه ریزی شده و مستقل رخ خواهند داد، متاورس یک تجربه زنده خواهد بود که به طور مداوم برای همه و در زمان واقعی وجود دارد، درست همانطور که در “زندگی واقعی” وجود دارد.
• پایدار: هرگز “تنظیم مجدد”، “مکث” یا “پایان ” ندارد- فقط بی‌پایان ادامه می‌دهد.
• در دسترس به صورت جداگانه و همزمان: هر کسی می تواند بخشی از Metaverse باشد و در یک رویداد، مکان و یا فعالیت خاصی به طور همزمان و با کسب و کار خود در متاورس شرکت کند.
• اقتصاد کاملاً کارآمد: افراد و کسب و کارها باید توانایی ایجاد، مالکیت، سرمایه گذاری و فروش را داشته باشند. و در مقابل مجموعه وسیعی از تلاش ها که ارزشی را تولید می کنند با تصدیق دیگران جبران می شود.
• یک تجربه: باید هم دنیای دیجیتالی و دنیای فیزیکی، همچنین شبکه ها و تجربه های خصوصی و عمومی و همینطور پلتفرم های باز و بسته را دربرگیرد.
• طیف گسترده‌ای از مشارکت‌کنندگان: باید با محتوا و تجربیاتی که توسط بسیاری از مشارکت‌کنندگان ایجاد، گسترش و اجرا می‌شود، پر شود. برخی از مشارکت‌کنندگان شغل خود را دارند و می توان گفت که خوداشتغال هستند، در حالی که برخی دیگر کسب و کارهای غیررسمی و یا علاقه مند به تجارت هستند.
• ارائه قابلیت همکاری و تعمیم کار بی‌ نظیر: باید داده‌های قابل‌توجهی، اقلام و دارایی‌های دیجیتال، محتوا، و سایر قابلیت‌های تعاملی بین هر یک از تجربیات ارائه دهد – خودرویی که برای Rocket League (یا حتی وب‌سایت پورشه) ساخته شده است، می‌تواند برای کار در Roblox منتقل شود. دنیای دیجیتال امروزی به گونه‌ای عمل می‌کند که گویی یک مرکز خرید است . هر فروشگاه دارای پول خاص خود، کارت‌های شناسایی منحصربه‌فرد، واحدهای اندازه‌گیری اختصاصی برای اقلامی مانند کفش یا کالری، و قوانین مختلف لباس، از جمله موارد دیگر است.

چه چیزی در متاورس نیست؟

در حالی که سنجش مقایسه‌های بالا احتمالاً بخشی از متاورس هستند، آنها خود متاورس نیستند. برای دهه‌ها، جهان‌های مجازی و بازی‌هایی با شخصیت‌های مبتنی بر هوش مصنوعی (AI) و آنهایی که با انسان‌های “واقعی” در زمان واقعی پر شده‌اند، وجود داشته‌اند. بنابراین، “دنیای مجازی” یک جهان “متا” نیست، بلکه یک جهان ساختگی و مصنوعی است که برای یک هدف خاص (یک بازی) ایجاد شده است.

به طور مشابه، تجربه‌های محتوای دیجیتال مانند زندگی دوم ( Second Life ) اغلب به عنوان متاورس اولیه (proto-Metaverses) شناخته می‌شوند. اما جنبه‌های مختلف جهان‌های مجازی، مانند نمایش انسان‌ها توسط آواتارهای دیجیتالی، فقدان اهداف بازی‌مانند یا سیستم‌های مهارتی و پاتوق‌های مجازی همچنان پابرجا هستند. با وجود اینکه به‌روزرسانی‌های محتوایی را تقریباً همزمان ارائه می‌دهند، برای متاورس کافی نیستند. بنابراین، “فضای مجازی” یک متاورس نیست.

واقعیت مجازی (VR) روشی برای تجربه یک جهان مجازی یا ناحیه ای مجازی است. احساس حضور در دنیای دیجیتال ی ایجاد متاورس کافی نیست. علاوه بر این، در حالی که متاورس ممکن است اهدافی شبیه به بازی یا خصوصیات بازی را داشته باشد و همینطور از گیمیفیکیشن استفاده کند، اما متورس به خودی خود یک بازی نیست و بر اهداف خاصی نیز متمرکز نیست. از این رو، متاورس نه “واقعیت مجازی” است و نه “یک بازی”.

متاورس مانند دیزنی لند به صورت متمرکز برنامه ریزی نشده است. بنابراین می توان گفت متاورس یک “پارک موضوعی مجازی” نیست. به طور مشابه، متاورس یک “فروشگاه اپلیکیشن جدید” نیست. در عوض متاورس اساساً با پارادایم‌ها، طراحی و اولویت‌های معاصر اینترنت و موبایل کاملا متفاوت است.

متاورس چگونه کار می کند؟

متاورس را می توان به طور کلی به دو نوع پلت فرم تقسیم کرد.

اولین مورد شامل استفاده از توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) و کریپتوکارنسی ها برای ایجاد استارت‌آپ‌های متاورس مبتنی بر بلاک چین است. مردم می توانند زمین مجازی بخرند و تنظیمات خود را در پلتفرم های Decentraland و The Sandbox ایجاد کنند.

گروه دوم از متاورس برای توصیف کلی جهان های مجازی استفاده می کنند. جایی که افراد ممکن است برای جلسات کسب و کار یا سرگرمی از آن استفاده کنند. در ماه جولای، فیس بوک اعلام کرد که تیمی برای ارائه محصول متاورس تشکیل داده است.

افرادی که دارایی های مجازی را بر روی پلتفرم های مبتنی بر بلاک چین می خرند یا معامله می کنند، باید از ارزهای رمزنگاری شده استفاده کنند، علی رغم بسیاری از خدمات متاورس که حساب های رایگان ارائه می دهند. چندین پلتفرم مبتنی بر بلاک چین، مانند Decentraland MANA و SAND The Sandbox، برای خرید و فروش دارایی های مجازی به توکن های رمزنگاری مبتنی بر اتریوم نیاز دارند.

کاربران می توانند آثار هنری NFT را معامله کنند یا برای ورود به یک نمایش مجازی یا کنسرت مجازی در Decentraland هزینه کنند. آنها همچنین می توانند از طریق تجارت زمین که ارزش آن در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است، درآمد کسب کنند. کاربران می توانند با دریافت هزینه از سایر کاربران برای دسترسی به بازی های شان، در Roblox درآمد کسب کنند.

در متاورس چه کاری می توانید انجام دهید؟

در پروژه‌های متاورس کریپتویی می‌توان سفر مجازی، خریدن لباس دیجیتالی و رفتن به کنسرت مجازی را تجربه کرد. در میان همه‌گیری کووید ( (COVID-19، متاورس می‌تواند همانند یک تغییر دهنده بازی، برای تغییر و کار از خانه استفاده گردد. Horizon Workrooms، یک نسخه بتا متن باز رایگان از فیس بوک، اکنون برای دانلود در Oculus Quest 2 در مناطقی که Quest 2 پشتیبانی می شود در دسترس است.

Workrooms یک فضای ملاقات مجازی است که به شما و همکارانتان اجازه می دهد تا از هر مکانی به طور موثرتری با هم همکاری کنید. می توانید به عنوان یک آواتار به یک کنفرانس در VR بپیوندید یا از لپ تاپ یا رایانه شخصی خود با اتاق مجازی تماس ویدیویی برقرار کنید. می‌توانید با استفاده از یک تخته سفید مجازی بزرگ در مورد ایده‌ها همکاری کنید، رایانه و صفحه‌کلید خود را برای همکاری با دیگران به واقعیت مجازی بیاورید، یا بحث‌های گویا داشته باشید که بیشتر شبیه به حضور شما باشد.

با این حال، هنوز شرکت های فناوری باید نحوه اتصال کانال های مختلف وب خود را بیابند. برای انجام این کار، پلتفرم‌های فن‌آوری رقیب باید روی مجموعه‌ای از استانداردها به توافق برسند تا از جابجایی بین متاورس فیس‌بوک، متاورس مایکروسافت یا موارد دیگر اجتناب کنند.

آیا کریپتو برای متاورس ضروری است؟

هدف متاورس ارائه یک تجربه واقعیت افزوده به مردم است که از بسیاری جهات ممکن است از نظر تجربیات و فرصت ها از واقعیت فیزیکی پیشی بگیرد.

بیایید نگاهی بیاندازیم به این که چرا متاورس برای عملکرد صحیح به رمزنگاری نیاز دارد.

غیرقابل هک بودن و تغییر ناپذیر بودن بلاک چین، ویژگی های حیاتی برای هر فناوری واقعیت مجازی برای به دست آوردن پذیرش گسترده است. هک ها و نقض داده ها رایج هستند، اما اگر قرار است افراد در یک محیط کاملاً آنلاین و مجازی فعالیت کنند، پلتفرم زیربنایی که در آن فعالیت خواهند کرد باید ایمن باشد.

نه تنها بلاک چین امکان تأیید سریع اطلاعات را فراهم می کند، بلکه امکان تراکنش های رمزنگاری امن و محافظت شده را نیز فراهم می کند. دارایی های بلاک چین و کریپتو یک جنبه اساسی و جدایی ناپذیر از نحوه استقرار واقعیت مجازی هستند.

با تکیه بر مطالب قبلی، متاورس می‌خواهد که تراکنش‌ها در صورت تقاضا انجام شوند، که دارایی‌های بلاک چین و کریپتو می‌توانند به فعال کردن آن کمک کنند. باید تراکنش هایی وجود داشته باشد تا یک محیط واقعیت مجازی واقعی کار کند و همانطور که گفته شد عمل کند. این تراکنش ها باید امن و تقریبا سریع باشند. افراد در این اکوسیستم، به ویژه، باید بتوانند: الف) معاملات و تعامل را به آسانی انجام دهند که انگار شخصاً هستند و ب) اطمینان داشته باشند که این تراکنش ها تکمیل خواهند شد.

افراد و موسسات می توانند تراکنش ها را به صورت مجازی، قابل ردیابی و بلادرنگ از طریق تراکنش های رمزنگاری انجام دهند که روش های عملی و اثبات شده است. با این حال، حتی بدون استفاده مداوم از فناوری بلاک چین و دارایی های رمزنگاری شده، گرایش به پرداخت های مجازی و آنلاین رو به رشد بوده است. تراکنش و مشارکت در تجارت در یک محیط آنلاین به یک جریان اصلی تکامل تبدیل شده است که با پذیرش پرداخت های رمزنگاری شده توسط ویزا، مسترکارت و پی پال حتی رایج تر شده است.

پرداخت‌های مبتنی بر رمزنگاری در یک اکوسیستم مجازی، مانند متاورس، حتی رایج‌تر شدند، و منطقی است که چنین پرداخت‌هایی در آینده به خط مقدم تبدیل شوند.

متاورس هنوز یک میدان در حال توسعه و به سرعت در حال گسترش است. با این حال، نکته اصلی این است که برای پشتیبانی و به فعلیت رساندن یک متاورس کاملاً کاربردی، دارایی‌های بلاک چین و کریپتو باید نقش مهمی در اجرای آتی آن ایفا کنند.

مفاهیمی در پیرامون متاورس

چند مفهوم دیگر می‌توانند برای متاورس بنیادی باشند، اگرچه آنها به طور جهانی پذیرفته نشده‌اند. یکی از این نگرانی‌ها این است که آیا شرکت‌کنندگان یک هویت دیجیتالی واحد (یا “آواتار”) خواهند داشت که در تمام برخوردهای خود از آن استفاده کنند. این می تواند مفید باشد، اما مشکوک است زیرا هر یک از رهبران “دوران متاورس” همچنان سیستم های شناسایی خود را می خواهند.

برای مثال، امروزه چند سیستم حساب کاربری برتر وجود دارد – اما هیچکدام کل وب را پوشش نمی‌دهند، و اغلب با اشتراک‌گذاری و یا دسترسی محدود به داده‌ها روی هم قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، اگر آیفون شما به یک حساب iOS مرتبط است، ممکن است از شناسه متا (همان فیس بوک قبلی) خود برای ورود به برنامه ای استفاده کنید که به حساب جیمیل شما مرتبط است.

همچنین بحث بر سر این است که چه مقدار قابلیت همکاری لازم است تا یک متاورس “متاورس واقعی” باشد، نه صرفاً تکامل اینترنت همانطور که امروزه می بینیم. بسیاری از مردم همچنین می‌پرسند که آیا متاورس واقعی می‌تواند تنها یک اپراتور داشته باشد یا خیر (همانطور که در Ready Player One وجود دارد).

برخی استدلال می‌کنند که تعریف Metaverse مستلزم یک پلتفرم غیرمتمرکز به شدت مبتنی بر استانداردها و پروتکل‌های مبتنی بر جامعه (مشابه وب باز) و یک سیستم‌عامل یا پلتفرم «متن باز» Metaverse است (اگرچه این امر وجود پلتفرم‌های بسته غالب را رد نمی‌کند. در متاورس)

آیا فقط فیسبوک در استفاده از متاورس پیشگام است؟

Metaverse فقط ابتکار فیسبوک نیست. مایکروسافت و تراشه‌ساز انویدیا دو شرکت دیگر هستند که متاورس را تبلیغ می‌کنند. شرکت‌هایی که بازی‌های ویدیویی می‌سازند نیز پیشتاز هستند. اپیک گیمز، سازنده بازی ویدیویی معروف Fortnite، یک میلیارد دلار از سرمایه‌گذاران جمع‌آوری کرده است تا به تامین مالی آرمان‌های متاورز بلندمدت خود کمک کند.

یکی دیگر از بازیگران اصلی در پلتفرم بازی Roblox است که متاورس را مکانی توصیف می‌کند که «افراد می‌توانند در میلیون‌ها تجربه سه‌بعدی برای مطالعه، کار، بازی، ایجاد و معاشرت گرد هم آیند.

برندهای مصرف کننده نیز در تلاش هستند تا از این روند سرمایه گذاری کنند. گوچی، یک تجارت مد ایتالیایی، در ماه ژوئن با Roblox همکاری کرد تا یک سری لوازم جانبی فقط دیجیتالی بفروشد. کوکاکولا و کلینیک هر دو توکن های دیجیتالی را فروختند که به عنوان راهی برای ورود به دنیای متاورس به بازار عرضه شده بودند

چه کسانی قادر به ایجاد متاورس هستند؟

اگرچه Metaverse می تواند جایگزین اینترنت به عنوان یک پلتفرم کامپیوتری شود، اما بعید است مسیر توسعه آن مشابه مسیر قبلی خود باشد. صنعت خصوصی نه تنها از پتانسیل متاورس کاملاً آگاه است، بلکه تهاجمی‌ترین باور را نیز به آینده خود دارد، البته بیشترین پول، بهترین مهارت مهندسی و بیشترین جاه طلبی برای تسخیر. شرکت‌های فناوری پیشرو می‌خواهند متاورس را مالک و تعریف کنند، نه اینکه صرفاً آن را رهبری کنند.

پروژه های منبع باز با نگرش غیر شرکتی همچنان نقش اساسی در متاورس ایفا خواهند کرد و برخی از هیجان انگیزترین استعدادهای خلاق را جذب خواهند کرد. با این حال، تنها چند رهبر بالقوه در متاورس اولیه وجود دارد، از جمله مایکروسافت، اپل، متا و آمازون.

پروژه های رمزنگاری متاورس شامل پلتفرم مش مایکروسافت است. با این پلتفرم، غول نرم افزاری برنامه های واقعیت ترکیبی و توسعه یافته (XR) می سازد که دنیای واقعی را با واقعیت افزوده و واقعیت مجازی ادغام می کند. طبق گزارش‌ها، ارتش ایالات متحده در حال توسعه یک هدست واقعیت افزوده Hololens 2 با مایکروسافت است تا سربازان بتوانند در آن آموزش، تمرین و مبارزه کنند. علاوه بر این، Xbox Live میلیون‌ها گیمر بازی‌های ویدیویی را در سراسر جهان پیوند می‌دهد.

آینده متاورس

هنوز مشخص نیست که دنیای متاورس به معنای درست آن که توصیف کردیم، فضایی که کاملاً زندگی واقعی را منعکس می کند چقدر می تواند واقعی باشد یا چقدر طول می کشد تا خلق شود. بسیاری از پلتفرم‌های متاورس مبتنی بر بلاک چین هنوز روی فناوری AR و VR کار می‌کنند تا در نهایت به کاربران اجازه دهند با محیط تعامل داشته باشند. PwC، یک شرکت بین المللی مشاوره و حسابداری تخمین می‌زند که واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، اقتصاد جهانی را تا سال 2030 به میزان 1.5 تریلیون دلار افزایش می‌دهد، در حالی که در سال 2019، این میزان 46.5 میلیارد دلار بوده است.

شرکت های فیس‌بوک، گوگل و مایکروسافت همگی با سرمایه گذاری رایانش ابری و واقعیت مجازی در توسعه صنعت و کسب و کارشان پیشی گرفتند. برای شرکت‌هایی که می‌توانند حوزه های خاصی را در انحصار خود درآورند، مانند پلت فرم های پشتیبانی یا خدماتی مانند پرداخت‌ها، اشتراک‌ یا تبلیغاتی، پول هنگفتی وجود خواهد داشت.همانطور که برای شرکت‌هایی که بر “اینترنت” تسلط داشتند، پول و سرمایه کلانی نصیب شان شد.