مقیاس پذیری در بلاکچین چیست؟

مقیاس پذیری در بلاک‌چین

مقیاس‌پذیری در بلاک‌چین به ارتقاء ظرفیت و کارایی این سامانه‌ها و قابلیت مدریت همزمان تعداد نود ها وتراکنش های بالا اشاره دارد. به عبارت دیگر، مقیاس‌پذیر بودن یک بلاک‌چین به توانایی آن اشاره دارد که با افزایش تعداد تراکنش‌ها و گسترش شبکه کاربران، به صورت همزمان و با کارایی بهتر به پردازش این تراکنش‌ها بپردازد.

پیشنهاد ویژه: معرفی دوره برنامه نویسی بلاکچین با تدریس مهندس مریم گوهرزاد

انواع مقیاس پذیری در بلاک‌چین

افزایش اندازه بلوک‌ها: این روش شامل افزایش حجم داده‌هایی است که هر بلوک می‌تواند در خود ذخیره کند. با افزایش اندازه بلوک‌ها، تعداد تراکنش‌هایی که در هر بلوک جا می‌شوند، افزایش می‌یابد و برخی از مشکلات مربوط به تأخیر در تایید تراکنش‌ها و افزایش هزینه‌ها به حداقل می‌رسد.

بهبود الگوریتم‌های معدن‌کننده: بهینه‌سازی الگوریتم‌های معدن‌کننده جهت افزایش سرعت پردازش تراکنش‌ها و افزایش توانایی شبکه در ایجاد بلوک‌ها. این بهبودها می‌توانند به کاهش زمان تایید تراکنش‌ها و افزایش نرخ تولید بلوک‌ها منجر شوند.

مقیاس پذیری لایه دوم: استفاده از راهکارهایی خارج از بلاک‌چین برای افزایش قابلیت پذیرش تراکنش‌ها، مثل استفاده از شبکه‌های Lightning Network برای تسریع در انجام تراکنش‌ها و کاهش هزینه‌ها. این روش‌ها به نوعی لایه دومی بر فناوری اصلی بلاک‌چین افزوده می‌شوند.

مزایا و چالش‌ ها

مزایا:

• افزایش سرعت تراکنش‌ها: مقیاس پذیری منجر به افزایش توانایی پردازش شبکه می‌شود، که این امر باعث سرعت بالاتر در تأیید تراکنش‌ها و افزایش ظرفیت سیستم می‌شود.
• کاهش هزینه‌ها: با بهبود کارایی و افزایش ظرفیت شبکه، هزینه‌های مرتبط با انجام تراکنش‌ها کاهش می‌یابد. این موضوع به نفع کاربران و شبکه بلاک‌چین است.
• افزایش اطمینان: توانایی مقیاس پذیری به شبکه اعتبار بیشتری می‌آورد و افراد را از پایداری و پیشرفت آینده سیستم مطمئن می‌سازد.

چالش‌ها:

• مسائل امنیتی: افزایش مقیاس پذیری ممکن است منجر به بروز مسائل امنیتی شود، زیرا برخی از راهکارها ممکن است باعث آسیب‌پذیری‌های جدیدی شوند.
• مسائل اجتماعی: تغییرات در ساختار یک بلاک‌چین ممکن است ارتباطات اجتماعی و حاکمیت شبکه را تحت‌تأثیر قرار دهد و نقاط نظر مختلفی را در جامعه بوجود آورد.
• پذیرش تغییرات: برخی از اعضای شبکه ممکن است مقاومت نشان دهند یا به سرعت تغییرات را نپذیرند که این می‌تواند فرآیند مقیاس پذیری را کند کند.

پروژه‌های قوی در مقیاس پذیری بلاکچین

Lightning Network:

این یک لایه دوم برای بیت‌کوین است که از شبکه کانال‌های پرداخت استفاده می‌کند تا تعداد زیادی از تراکنش‌ها را خارج از بلاک‌چین اصلی انجام دهد و سرعت بیشتری را ارائه دهد.

Ethereum 2.0:

بهبود مقیاس‌پذیری اتریوم از طریق مواردی نظیر استخراج تصادفی و اجرای تراکنش‌ها در سراسر بلوک‌های موازی.

Sharding:

این تکنولوژی به شبکه‌ها این امکان را می‌دهد که به چندین قسمت (شارد) تقسیم شوند و هر شارد به صورت مستقل تراکنش‌ها را پردازش کند، که باعث افزایش کارایی می‌شود.

پیشنهاد ویژه: شرکت برنامه نویسی بلاکچین

مقایسه روش‌های مختلف مقیاس پذیری

روش‌های On-Chain:

• افزایش اندازه بلوک‌ها: این رویکرد به افزایش اندازه بلوک‌ها در بلاک‌چین اصلی متصل است. این کار باعث افزایش ظرفیت تراکنش و افزایش سرعت پردازش می‌شود. برخی از بلاک‌چین‌ها از این رویکرد استفاده می‌کنند.
• الگوریتم‌های تغییر سختی: الگوریتم‌هایی که سختی استخراج را با توجه به نیاز شبکه تنظیم می‌کنند. این رویکرد از اختلافات سختی استخراج برای تنظیم سرعت استخراج و تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کند.

روش‌های Off-Chain:

• Lightning Network: این لایه دوم برای بیت‌کوین از شبکه کانال‌های پرداخت برای انجام تراکنش‌های مستقیم بین دو طرف بهره می‌برد، که تعداد زیادی از تراکنش‌ها را خارج از بلاک‌چین اصلی انجام می‌دهد.
• Plasma: این رویکرد بر پایه تکنولوژی Sidechain است و به تشکیل زیربلاک‌های مستقلی برای پردازش تراکنش‌ها می‌پردازد.

چالش‌ها و راهکارهای مرتبط با مقیاس پذیری

هزینه‌های زیاد:

پیاده‌سازی راهکارهای مقیاس پذیری ممکن است نیاز به سرمایه زیادی داشته باشد.

راهکار:

استفاده از راهکارهای Off-Chain مانند Lightning Network که هزینه تراکنش‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

هماهنگی ناهمگون:

همگام‌سازی و هماهنگی بین لایه‌ها و Sidechains ممکن است به چالش برخورده.

راهکار:

استفاده از استانداردها و پروتکل‌های مشترک برای ارتباط میان لایه‌ها و Sidechains.

کاهش امانت:

افزایش مقیاس پذیری ممکن است باعث کاهش امانت داده‌ها و اطلاعات شود.

راهکار:

استفاده از تکنولوژی‌های امانت و اشکال مختلف امنیتی برای تضمین امانت و حفظ اطلاعات.

مسائل امنیتی:

افزایش مقیاس پذیری ممکن است به مسائل امنیتی جدید منجر شود.

راهکار:

اعتماد به استانداردهای امنیتی و اجرای تست‌های امنیتی دقیق برای اطمینان از امانت شبکه.