در مجموع، این قراردادها یک سری آدرسهایی را ذخیره میکنند که ممکن است برای ردیابی کاربران یا تنظیمات مختلفی در قرارداد اصلی (مانند Smart_Binance_Pro) بهکار روند.
Table of contents [Show]
سیستمهای باینری، به ویژه در حوزه بازاریابی شبکهای و سرمایهگذاری، به عنوان یکی از مدلهای رایج برای جذب افراد جدید و ایجاد درآمد شناخته میشوند. این مدلها ساختاری دارند که بر اساس شاخههای دوگانه عمل میکنند، به طوری که کاربران با وارد کردن افراد جدید در این شاخهها سود میگیرند. در این مقاله، سیستم باینری سوددهی از منظر قراردادهای هوشمند بررسی میشود. همچنین به تحلیل کدهای ارائهشده و خطرات احتمالی برای کاربران ردههای پایین پرداخته خواهد شد.
در سیستمهای باینری، هر کاربر به دو شاخه اصلی تقسیم میشود که در هر شاخه کاربران جدید ثبتنام میشوند. این ساختار به نحوی طراحی شده است که با رشد شبکه و جذب کاربران جدید، افراد بالادست به دلیل گسترش هر دو شاخه خود سود بیشتری کسب میکنند. از سوی دیگر، افراد در ردههای پایینتر به نوعی وابسته به رشد شبکه هستند تا بتوانند به سود برسند. هرچند که این مدل در تئوری جذاب به نظر میرسد، در عمل با چالشهایی مواجه است که عمدتاً به تعادل رشد شبکه و میزان سوددهی مرتبط میشود.
برای بررسی سیستم باینری سوددهی، از چندین قرارداد هوشمند استفاده شده است که شامل فایلهایی با نامهای Base.sol، Smart_Binance_Pro.sol، Smart_Binance.sol، Smart_Binary.sol، و M1.sol تا M12.sol هستند. این قراردادها به عنوان بخشی از سیستم، نقشهای مختلفی ایفا میکنند که در ادامه به تفصیل بررسی میشوند.
Base.sol به عنوان پایهای برای دیگر قراردادها استفاده میشود. این قرارداد شامل ساختارهایی است که به مدیریت نودها و کاربران کمک میکنند. ساختارهایی مانند Node
در این قرارداد تعریف شدهاند که اطلاعات مربوط به کاربران و روابط آنها در شبکه را مدیریت میکنند.
Smart_Binance_Pro.sol و Smart_Binance.sol به عنوان قراردادهای اصلی سیستم، توابعی برای مدیریت توکنها و تعاملات مالی کاربران فراهم میکنند. از کتابخانه SafeERC20 برای انتقال ایمن توکنها استفاده میشود که تضمین میکند انتقالات بدون خطا و به صورت ایمن انجام شوند.
در این قراردادها از چندین ساختار داده برای ذخیره و مدیریت اطلاعات کاربران استفاده شده است. به عنوان مثال، Smart_Binance.sol از ساختار SEP
برای ذخیره اطلاعات مربوط به کاربران و زیرشاخههای آنها استفاده میکند. این اطلاعات شامل مواردی مانند تعداد زیرشاخههای چپ و راست، آدرسهای کاربران مرتبط، و وضعیت تراکنشها است.
یکی از مهمترین مسائلی که در این قراردادها به چشم میخورد، سطوح دسترسی به توابع مختلف است. توابعی که به مدیریت و انتقال توکنها مرتبط هستند، میتوانند بهوسیله مالک یا ادمین فراخوانی شوند. این موضوع میتواند یک نقطه ضعف امنیتی باشد، چرا که اگر کنترل این قراردادها به دست فردی نادرست بیفتد، امکان برداشت وجوه کاربران وجود دارد.
یکی از بزرگترین معایب سیستمهای باینری، وابستگی آنها به ورود کاربران جدید است. سوددهی در این سیستمها بهطور عمده از طریق ورود افراد جدید به شبکه تأمین میشود. این به معنای آن است که وقتی رشد شبکه کاهش پیدا کند یا تعداد افراد جدیدی که وارد سیستم میشوند کم شود، سوددهی برای بسیاری از افراد متوقف خواهد شد. در نتیجه، کاربران ردههای پایینتر که اخیراً وارد شدهاند، ممکن است هیچ سودی دریافت نکنند و حتی سرمایهگذاری اولیه خود را از دست بدهند.
در سیستم باینری، برای کسب سود، کاربران باید هر دو شاخه خود را به شکل متوازن گسترش دهند. این امر به معنای آن است که اگر یکی از شاخهها قویتر از دیگری باشد، کاربران نمیتوانند سود کامل خود را دریافت کنند. این مسئله به خصوص برای کاربران ردههای پایین که ممکن است منابع و شبکه کافی برای جذب افراد جدید نداشته باشند، چالشبرانگیز است. در نتیجه، بسیاری از کاربران در تلاش برای ایجاد تعادل بین شاخهها ناکام میمانند و سود کمتری نسبت به انتظار خود دریافت میکنند.
یکی دیگر از معایب مهم این سیستمها، ریسکهای امنیتی مرتبط با قراردادهای هوشمند است. در قراردادهای مورد بررسی، توابعی برای مدیریت و انتقال توکنها وجود دارد که بهوسیله مالک یا ادمین قابل دسترسی هستند. این موضوع میتواند یک نقطه ضعف بزرگ باشد، چرا که در صورت سوءاستفاده یا حمله به قرارداد، امکان برداشت وجوه کاربران وجود دارد. کاربران باید از این ریسکها آگاه باشند و پیش از سرمایهگذاری، مطمئن شوند که کنترل دسترسی به درستی مدیریت شده است.
سیستمهای باینری به دلیل وابستگی به رشد نمایی، از نظر اقتصادی پایدار نیستند. در مراحل ابتدایی، این سیستمها ممکن است به دلیل ورود مداوم افراد جدید سوددهی خوبی داشته باشند، اما با رسیدن به یک نقطه اشباع، رشد شبکه متوقف میشود و سوددهی برای کاربران جدید به شدت کاهش مییابد. این امر میتواند منجر به نارضایتی و خروج کاربران شود که به نوبه خود پایداری کل سیستم را تهدید میکند.
سیستمهای باینری سوددهی از جمله مدلهایی هستند که پتانسیل زیادی برای جذب کاربران جدید و ایجاد درآمد دارند، اما همراه با چالشها و ریسکهای جدی نیز هستند. بررسی قراردادهای هوشمند مورد استفاده در این سیستم نشان میدهد که بخش عمدهای از ریسکها مربوط به کنترل دسترسی، وابستگی به رشد شبکه، و عدم تعادل شاخهها است. کاربران ردههای پایین به دلیل وابستگی به رشد شبکه و نیاز به تعادل شاخهها، بیشتر در معرض ریسک عدم سوددهی هستند.
برای کاهش ریسکها، پیشنهاد میشود که کاربران قبل از ورود به چنین سیستمهایی، به دقت شرایط و ضوابط قراردادها را بررسی کنند و از امنیت دسترسی و شفافیت در مدیریت موجودیها اطمینان حاصل کنند. همچنین باید توجه داشته باشند که وابستگی به ورود افراد جدید و تعادل شاخهها از جمله عوامل مهمی هستند که میتوانند بر سوددهی آنها تأثیر بگذارند. این سیستمها ممکن است برای برخی افراد سودآور باشند، اما بسیاری از کاربران در ردههای پایینتر ممکن است به هیچ سودی نرسند و حتی سرمایه خود را از دست بدهند.