توکنها توسط شرکتهای مختلف بر بستر تکنولوژی بلاک چین ایجاد میشوند. هر توکنی کاربرد مخصوص به خود را دارد .
در این قسمت از سری آموزش برنامه نویسی سالیدیتی می خواهیم به آموزش ساخت توکن که یک نوع دارایی است که بصورت دیجیتال ذخیره میشود و قابلیت انتقال به دیگران و ذخیره ارزش در خود را دارد، بپردازیم.
قراردادهای هوشمند هر نوع قراردادی است که روی بلاکچین قرار میگیرد و بلاکچین این وعده را میدهد که هر دو طرف قرارداد روی عهد خود پایبند بمانند و قرار داد معمولا توکن ها را مدیریت میکند.و توکن ها هر چیزی هستند که دارایی کاربر را نشان میدهد .
بیشتر توکنها در دنیای ارزهای دیجیتال توکنهای کاربردی هستند که امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم میکنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابلاستفاده است.
در حالی که بیت کوین اولین رمزارز عمومی کاربردی بود، تنها نوع آن نیست و مطمئناً انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال وجود دارد.
بسته به نحوه فرمول بندی یا طراحی کد، کاربرد یا کاربرد و سایر عوامل می توانیم حداقل چهار نوع ارز دیجیتال را شناسایی کنیم.
ممکن است سکه ها، توکن های پرداخت یا آلت کوین ها، توکن های امنیتی، توکن های غیرقابل تعویض یا NFT، توکن های مالی غیرمتمرکز، توکن های ابزار و دسته های دیگر را شناخته باشید.
پیشنهاد مطالعه: آموزش سالیدیتی
Table of contents [Show]
انواع مختلف ارزهای دیجیتال:
در این بخش به تفاوت بین توکن ها می پردازیم:
استانداردهای توکن زیادی وجود دارد که هر کدام ویژگیهای مخصوص به خود را دارند. برای ساخت یک استاندارد برای پلتفرم اتریوم، توسعه دهنده پروپوزال بهبود یا همان EIP ارائه میدهد. این طرح پیشنهادی شامل ویژگیهای پروتکل و استانداردهای قراردادها است. زمانی که این EIP توسط کمیته پذیرفته و نهایی شود، تبدیل به یک ERC میشود. پس یک استاندارد ERC ابتدا به صورت یک طرح پیشنهادی یا EIP مطرح میشود و در صورتی که پذیرفته شود، به صورت ERC منتشر میشود.
توکن ERC-20 در سال ۲۰۱۵ مطرح شد و به طور رسمی در سپتامبر سال ۲۰۱۷ تایید شد. این استاندارد شروع خوبی برای استاندارد شدن توکنها بود. هرچند تعدادی از توسعهدهندگان متوجه وجود نقص و آسیبپذیری در این استاندارد شدند. استاندارد ERC-20 بر اکوسیستم اتریوم تسلط یافته است.
توکن ERC-721 که عموما از آن به عنوان توکن غیرقابلتبدیل یا غیرقابلتعویض یاد میشود (Non-Fungible tokens) از زمانی که اولین بار در سپتامبر 2017 به عنوان یک پروتکل توسعهای (EIP) روی اتریوم مطرح شد، توجه بسیاری از توسعهدهندگان را به خود معطوف داشته است.
کتابخانه اوپن زپلین محصولی برای ایجاد امنیت در ساخت، خودکارسازی و اجرای برنامه های غیرمتمرکز است. یکی از دغدغه های اصلی برنامه نویسان بلاکچین این است که شما نمیتوانید بعد از دیپلوی کردن قرارداد کانترکت را ویرایش کنید. برای جلوگیری از حملات شناخته شده و حفظ امنیت بلاکچین از این کتابخانه میتوانید استفاده کنید.
استاندارد erc20 توسط اوپن زپلین پیاده سازی شده است . و روی بستر اتریوم کار میکند. یک توکن استاندارد باید اسم داشته باشد و میتواند یک سیمبل داشته باشد و تعداد رقم اعشاری که توکن میتواند به آن تقسیم شود.
total supply : تعداد کل توکن های این نوع چقدر است.
balance of : ادرس کاربر را گرفته و مقدار توکن موجود آن را برمیگرداند.
transfer : ارسال توکن از آدرسی به آدرس دیگر.
برای برنامه نویسی erc20 باید استاندارد erc20 در گیت هاب ببینید و توابع اساسی آن را بشناسید.
شما باید نرم افزار های npm node.js , truffle را نصب کرده باشید و یک پوشه برای پروژه خود بسازید و داخل پوشه پروژه کدهای زیر اجرا نمایید.
برای شروع برنامه نویسی در ترمینال کد های زیر را به ترتیب وارد نمایید:
truffle init
npm install @openzeppelin/contracts
در ادامه ما بخش های مختلف را بصورت فایل ویديویی در اختیارتان قرار میدهیم.