انسان‌ها از زمان‌های دور به دنبال بهبود و بهینه‌ترین استفاده از دارایی‌های خود، به ویژه ثروت شخصی خود، بوده‌اند. فعالیت‌های داد و ستد، از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین راه‌ها برای افزایش بهره‌وری دارایی‌های انسان‌ها بوده است. ایجاد مفهوم بازار به منظور ایجاد یک ابزار کارآمد به این منظور انجام شده است: در بازارهای بورس، اوراق بهادار، سهام و دارایی‌های مشابه معامله می‌شود؛ در بازارهای کالا، دارایی‌های منقول و فلزات گرانبها معامله می‌شوند و در بازارهای فارکس (Forex)، تبادل ارزها انجام می‌شود. هر چقدر یک دارایی به راحتی تبادل شود، به عبارت دیگر، قابلیت معامله و تغییر دارنده‌اش در یک بازار ساده‌تر باشد، ارزش آن دارایی بالاتر خواهد بود.

در دهه‌های 20 و 21، تفهیم‌ها و مفاهیم مرتبط با دارایی‌ها و بازارها به شدت گسترش یافته و فناوری نیز در این فرآیند نقش مهمی داشته است. به عنوان مثال، دارایی‌های دیجیتالی جدید به دارایی‌های سنتی افزوده شده‌اند، و ارزهای رمزنگاری شده که به آنها “رمزارزها” هم معروف‌اند، همگی نمونه‌هایی از این عصر هستند. یکی از مفاهیمی که در دهه دوم قرن بیست و یکم به شکل گسترده‌تری توسعه یافته است، توکنیزه کردن دارایی‌ها و تبسیط فرآیند انتقال، تقسیم و معامله دارایی‌ها به بخش‌های کوچکتر است. این عمل به عنوان توکنیزه کردن دارایی‌ها شناخته می‌شود.

توکن به عنوان یک نوعی سند دیجیتالی برای نمایندگی از تمامی انواع دارایی‌ها، بدون توجه به نوع، حجم یا ارزش آنها عمل می‌کند. کاری که قبلاً در بازارهای مختلف، اغلب محدود به انواع خاصی از دارایی‌ها بوده است و با مشکلات زمان‌بری همراه بوده، توسط توکن‌ها با محدودیت‌های کمتر و تحت پوشش دارایی‌های بیشتر امکان‌پذیر شده است. توکن‌ها برای انتقال کامل یک دارایی، انتقال بخشی از یک دارایی، یا حتی انتقال عواید خاصی از دارایی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ادبیات جدید، توکنیزه کردن دارایی‌ها به عنوان افزایش دموکراتیک دارایی‌ها و دسترسی آسان‌تر افراد به آنها معرفی می‌شود. در مقایسه با بازارهای سنتی تبادل دارایی‌ها، در پلتفرم‌های توکنیزه کردن، تعداد بیشتری از افراد (با محدودیت کمتری) می‌توانند دارایی‌های خود را در معرض تغییر یا فروش قرار دهند. همچنین، انواع دارایی‌ها و شرایط تبادل در این پلتفرم‌ها متنوع‌تر است. در بازارهای سنتی، فقط اوراق بهادارهای مشخص و معمولاً ملموس معامله می‌شوند. اما در پلتفرم‌های توکنیزه کردن، به علاوه از دارایی‌های مشخص، دارایی‌های غیرملموس (مانند برندها) و دارایی‌های غیرقابل مقایسه (NFTs) هم می‌توانند معامله شوند.

یکی از مزیت‌های اصلی توکنی‌کردن دارایی‌ها این است که امکان مالکیت جزئی (Fractional Ownership) بر روی دارایی‌ها فراهم می‌آید. همچنین، مفهوم قراردادهای هوش مصنوعی که فرآیند انتقال دارایی‌ها را ساده‌تر و سریع‌تر می‌کند، در پلتفرم‌های توکنیزه کردن ممکن است ولی در بازارهای سنتی معمولاً امکان‌پذیر نیست. در واقع، توکنی‌کردن به شکل جدیدی از اجتماعی‌تر شدن مالکیت دارایی‌ها منتقل می‌شود.

در کل، توکن‌ها یک نمونه از بهادارسازی (ساختن اوراق بهادار) هستند، که به تبدیل دارایی‌ها به اوراق بهادار قابل معامله در بازارها اشاره دارد. بهادارسازی به معنای تبدیل انواع مختلفی از دارایی‌ها به اوراق بهادار می‌باشد تا در بازارهای مالی معامله شوند. این فرآیند از دهه 1980 میلادی شروع شد. اما توکن‌ها نه تنها دارایی‌های مشهور و معمولی را به اوراق بهادار تبدیل می‌کنند بلکه به انواع دارایی‌ها، از جمله دارایی‌های غیرملموس مانند هنر و دارایی‌های غیرمعمول مانند NFTs نیز این امکان را می‌دهند. یکی از امتیازات اساسی توکنیزه کردن این است که آن روی زیرساخت بلاکچین انجام می‌شود و امنیت بالایی دارد که در بهادارسازی سنتی ندیده می‌شود.
توکن‌های سهامی، جایزه‌ای و سودده از انواع توکن‌های دارایی به شمار می‌آیند. این توکن‌ها به دارندگان‌شان، مالکیت سهامی از منتشر کننده توکن را می‌دهند (به مانند سهام در یک شرکت) یا می‌توانند معادل امتیاز وفاداری یا جوایز باشند. توکن‌های این دسته، در واقع تنها نماینده ای از مالکیت یک دارایی یا شرکت هستند و معمولاً امکانات رایگان یا سوددهی از طریق نگهداری توکن، سرمایه‌گذاری، یا انجام عملیات استخراج را فراهم می‌کنند.

به طور مشابه به سهام، توکن‌های دارای قابلیت سوددهی می‌توانند حق رای را داشته باشند یا نداشته باشند. اما برخلاف سهام، نگهداری توکن‌های سودده صرفاً حق انتساب به درآمد انفعالی را به دارنده آن می‌دهد و دارنده توکن به تنهایی هیچ مالکیتی در سازمان مربوطه یا دارایی مرتبط ندارد.

دلیلی که بلاکچین در فرآیند توکن‌سازی (Tokenization) استفاده می‌شود، به شفافیتی که بلاکچین به فرآیند اضافه می‌کند برمی‌گردد. همچنین، بلاکچین به عنوان یک دفتر عمومی غیرقابل تغییر عمل می‌کند که امکان جعل مالکیت توکن‌ها یا انتقال نامعتبر آنها را از بین می‌برد. حقوق و مسئولیت‌های قانونی شما پس از خرید توکن‌ها مستقیماً در بلاکچین ثبت و تضمین می‌شوند. به علاوه، استفاده از بلاکچین باعث کاهش هزینه‌های انجام تراکنش‌ها و توکن‌سازی می‌شود. در بلاکچین‌های عمومی، سرمایه‌گذاران نیز فرصت‌های بیشتری برای سرمایه‌گذاری در دوره‌های نوپا پیدا می‌کنند.

مزایای توکن‌سازی شامل افزایش دسترسی به دارایی‌ها، افزایش شفافیت، کاهش هزینه‌ها، و افزایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری در دارایی‌های متنوع می‌شوند. این تکنولوژی می‌تواند به رشد بازارهای مالی و جلب سرمایه‌گذاران جدید کمک کند. به علاوه، امکان استفاده از توکن‌ها بر روی بلاکچین به شکل سازمان‌یافته تر و قانونی‌تر، باعث افزایش اعتماد در این فرآیند می‌شود.

به طور کلی، توکن‌سازی دارایی‌ها به عنوان یک فرآیند نوآورانه در جهان مالی و فناوری در حال گسترش است که قدرت افزایش دسترسی به دارایی‌ها، افزایش شفافیت و افزایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری را دارد. این فرآیند همچنین به شرکت‌ها و دارندگان دارایی‌ها امکان مدیریت بهتر دارایی‌ها و ارتقاء عملکرد مالی را می‌دهد.
با ظهور رمزارزها، توکن‌های بدل از سهام که اصولاً در محیط بلاک‌چین حضور دارند، به عنوان جایگزینی مناسب و قدرت‌مند برای سهام خصوصی و سرمایه‌های ریسک‌پذیر مورد نیاز برای تامین مالی شرکت‌ها معرفی شده‌اند. پتانسیل توکن‌ها به حدی است که به تخمین پلی‌مَث (Polymath)، توکن‌های بدل از سهام طی دو سال آینده به فرصتی ۱۰ هزار میلیارد دلاری تبدیل خواهند شد. عرضه توکن‌های بدل از سهام برای شرکت‌ها، به ویژه آن‌هایی که قصد افزایش سرمایه دارند، گزینه‌ای بسیار مناسب است. این شیوه افزایش سرمایه برای شرکت‌هایی که یک یا چند مورد از ویژگی‌های زیر را داشته باشند گزینه‌ای کاملاً مناسب خواهد بود:

1. درآمد سالیانه بیش از ۱۰ میلیون دلار.
2. داشتن کسب و کار در سطح جهانی.
3. داشتن نرخ رشد بالا.
4. تمایل به انتشار دارایی‌های قابل انتقال.
5. تمایل به استفاده از شیوه‌های تامین مالی که امکان ارتباط با مشتری را فراهم می‌آورند.
6. تمایل به افزایش نقدینگی برای سهام‌داران.

اوراق بهادار در واقع ابزارهای مالی هستند که به پشتوانه دارایی‌های حقیقی صادر می‌شوند. سهام، ارواق قرضه و تراست‌ دارایی‌های حقیقی از جمله مثال‌های بارز اوراق بهادار هستند. اوراق بهادار سنتی به صورت چاپی و روی کاغذ موجود هستند که بعد از خرید، برای تایید مورد امضا قرار می‌گیرند. توکن‌های بدل از سهام هم همین عملکرد را دارند، با این تفاوت که تایید آن‌ها در عوض امضا روی کاغذ، از طریق تراکنش‌های بلاکچین تایید می‌شود.