سرور چیست؟

سرور چیست؟

سرور یک سیستم کامپیوتری قدرتمند است که برای ارائه خدمات و منابع به سایر کامپیوترها (کلاینت‌ها) در شبکه طراحی شده است. سرورها می‌توانند انواع مختلفی از خدمات مانند میزبانی وب‌سایت‌ها، ذخیره‌سازی و مدیریت داده‌ها، ارسال و دریافت ایمیل، پردازش درخواست‌های کاربران و اجرای برنامه‌های کاربردی را ارائه دهند. آنها معمولاً دارای سخت‌افزار قدرتمند، فضای ذخیره‌سازی زیاد و قابلیت اتصال پایدار به شبکه هستند. سرورها می‌توانند به صورت فیزیکی (ماشین‌های سخت‌افزاری مستقل)، مجازی (نرم‌افزارهایی که منابع فیزیکی را شبیه‌سازی می‌کنند) یا ابری (منابع محاسباتی ارائه شده از طریق اینترنت) پیاده‌سازی شوند. با توجه به نیازهای مختلف، انواع مختلفی از سرورها وجود دارند که هر کدام برای انجام وظایف خاصی بهینه‌سازی شده‌اند.

یک مثال ساده برای توضیح مفهوم سرور

تصور کنید به یک رستوران می‌روید. در این رستوران، آشپزها غذاها را آماده می‌کنند و گارسون‌ها وظیفه دارند تا سفارش‌های شما را بگیرند و غذاها را به شما تحویل دهند. برای سفارش غذا، شما به گارسون مراجعه می‌کنید و درخواست خود را به او اعلام می‌کنید. گارسون نیز این درخواست را به آشپزخانه منتقل کرده و پس از آماده شدن غذا، آن را به شما تحویل می‌دهد.

حال تصور کنید یک رستوران آنلاین دارید. در این رستوران آنلاین، غذاها و منوها به صورت دیجیتالی در دسترس هستند و کاربران می‌توانند از طریق اینترنت سفارش خود را ثبت کنند.

در این رستوران آنلاین، گارسون واقعی وجود ندارد! سرور نقش گارسون را بازی می‌کند. اطلاعات منو و غذاها را نگهداری کرده و به درخواست‌های کاربران پاسخ می‌دهد. چطور؟

کاربران آدرس رستوران آنلاین را در مرورگر خود وارد می‌کنند و وارد سایت می‌شوند. مرورگر درخواست کاربر را به سرور ارسال می‌کند. سرور پس از دریافت و پردازش این درخواست، منوی غذاها را به کاربر نشان می‌دهد. کاربر غذای مورد نظر خود را انتخاب و سفارش خود را ثبت می‌کند. سرور این سفارش را پردازش کرده و به آشپزخانه (که در این مثال می‌تواند یک سیستم پشتیبانی باشد) ارسال می‌کند تا غذا آماده شود. سپس نتیجه نهایی به کاربر اعلام می‌شود. تمام این فرایند در چند لحظه انجام می‌شود.

تفاوت هاست و سرور

هاست و سرور هر دو مفاهیمی مرتبط با ذخیره‌سازی و ارائه اطلاعات در اینترنت هستند، (می توانید مقاله هاست چیست را مطالعه کنید.) اما تفاوت‌های مهمی دارند:

همانطور که گفته شد سرور یک کامپیوتر قدرتمند است که منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خود را برای ارائه خدمات مختلف به دیگر دستگاه‌ها که کلاینت‌ نامیده می شوند، به اشتراک می‌گذارد. در مقابل هاست فضایی است که بر روی یک سرور اختصاص داده می‌شود تا فایل‌ها و داده‌های یک وب‌سایت یا اپلیکیشن در آن ذخیره شوند، یعنی هاست قسمتی از یک سرور است. هاست به طور خاص برای میزبانی وب‌سایت‌ها و ارائه خدمات مرتبط با وب طراحی شده است.

مقایسه هاست و سرور

آیا می‌توانیم از کامپیوترهای معمولی به‌عنوان سرور استفاده کنیم؟

بله، می‌توانید از کامپیوترهای معمولی به‌عنوان سرور استفاده کنید، اما این کار توصیه نمی‌شود. چرا؟

کامپیوترهای معمولی، حتی اگر قوی باشند، به طور کلی قدرت پردازش، حافظه، فضای ذخیره‌سازی و سخت‌افزار و نرم‌افزارهای ضعیف‌تری نسبت به سرورها دارند. این محدودیت‌ها باعث می‌شود که نتوانند به خوبی از عهده حجم بالای درخواست‌ها یا پردازش داده‌های سنگین بربیایند.

همچنین، کامپیوترهای معمولی از نظر امنیت نیز ضعیف‌تر از سرورها هستند. آنها به راحتی در معرض حملات سایبری یا خرابی‌های سخت‌افزاری قرار می‌گیرند و گزینه‌ای امن برای ذخیره داده‌های سایت شما نیستند.

علاوه بر این، سرورها باید ۲۴ ساعته و در تمام طول سال روشن بمانند تا سایت شما همیشه در دسترس باشد. کامپیوترهای معمولی برای چنین کاری طراحی نشده‌اند و نمی‌توانند به طور مداوم و بدون وقفه کار کنند.

با این حال، می‌توانید از کامپیوتر خود به عنوان سرور برای تست و آزمایش سایت و اپلیکیشن‌ها قبل از انتشار نهایی استفاده کنید.

حال که فهمیدیم سرور چیست، چه تفاوتی با هاست دارد و چه کاری انجام می‌دهد، بیایید انواع سرور و ویژگی‌های هرکدام را بشناسیم.

پیشنهاد مطالعه: عوامل موثر بر قیمت طراحی سایت

دسته‌بندی سرورها بر اساس نوع سخت‌افزار

سرورها را می‌توانیم بر اساس نوع سخت‌افزار به دو دسته اصلی تقسیم کنیم:

سرور فیزیکی

سرور فیزیکی همان چیزی است که تا الان درباره‌اش صحبت کردیم؛ یعنی ابررایانه‌هایی که وظیفه میزبانی از وب‌سایت‌ها و ذخیره و پردازش داده‌ها را بر عهده دارند. این نوع سرورها در مکانی به نام دیتاسنتر نگهداری می‌شوند و تحت تدابیر امنیتی و حفاظتی ویژه‌ای قرار دارند. شما می‌توانید این سرورها را بر اساس نیازهای خود سفارشی و تنظیم کنید.

سرورهای فیزیکی با وجود اینکه امکان پیکربندی و سفارشی‌سازی بالایی دارند، معایبی هم دارند؛ مثلاً قطعات آنها نیاز به تعمیر و نگهداری دارند و در صورت خرابی باید تعویض شوند. همچنین، مسئولیت نگهداری، تنظیمات و راه‌اندازی این سرورها بر عهده خودتان است و علاوه بر دانش فنی و تخصص بالا، هزینه زیادی هم می‌طلبد.

سرور مجازی

سرور مجازی یا VPS (مخفف Virtual Private Server) نسخه مجازی شده‌ای از سرور فیزیکی است. به‌جای اختصاص چند سخت‌افزار مستقل برای هر سرور، طی فرایندی به نام مجازی‌سازی، یک سخت‌افزار قوی به چندین سرور شبیه‌سازی می‌شود. هر سرور مجازی سیستم‌عامل، نرم‌افزار و منابع مخصوص به خود را دارد و می‌تواند کاملاً مستقل از سایر سرورهای مجازی عمل کند.

سرورهای مجازی ارزان‌تر از سرورهای فیزیکی هستند و نگهداری و راه‌اندازی آنها آسان‌تر است.

به طور خلاصه، سرور مجازی در حقیقت یک نسخه مجازی از سرور فیزیکی است که با استفاده از فناوری مجازی‌سازی یا virtualization ایجاد شده است. به عبارت دیگر، در یک سرور مجازی یا virtual private server، تمامی سخت‌افزارها و اجزای فیزیکی به صورت مجازی نیز وجود دارند.

دسته بندی سرور از نظر کاربرد

علاوه بر این دسته‌بندی کلی، سرورها بر اساس کاربرد و نوع مالکیت نیز به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که در ادامه به تفصیل هر یک را بررسی خواهیم کرد.

سرور اختصاصی

سرورهای اختصاصی به سرورهایی گفته می‌شود که تمامی امکانات، منابع و فضای آن‌ها به‌طور کامل برای استفاده یک کاربر یا سازمان خاص اختصاص یافته است. این سرورها معمولاً دارای قدرت پردازشی و حافظه بیشتری نسبت به سرورهای اشتراکی هستند، اما هزینه بالاتری نیز دارند.

از آنجایی که این سرورها به‌طور کامل در کنترل یک کاربر یا سازمان هستند، امنیت بسیار بالایی دارند. همچنین، مسئولیت کامل راه‌اندازی، نظارت، مدیریت و نگهداری این سرورها بر عهده خودتان است که نیاز به دانش فنی بالا و تلاش زیادی دارد.

سرور اشتراکی

سرورهای اشتراکی به سرورهایی گفته می‌شود که منابع و ظرفیت‌های آن به چندین بخش تقسیم می‌شود و چندین کاربر یا سازمان به‌طور همزمان از یک سرور واحد استفاده می‌کنند.

این نوع سرورها برای کسب‌وکارهای کوچک یا وب‌سایت‌های کم‌ترافیک که به منابع زیادی نیاز ندارند، گزینه‌ای مناسب هستند.

در سرورهای اشتراکی، شما امکان مدیریت فنی و نگهداری سرور را ندارید و مسئولیت امنیت و نگهداری بر عهده تیم فنی شرکت هاستینگ است که این موضوع برای کسب‌وکارهای کوچک یک مزیت به حساب می‌آید.

همچنین، هزینه استفاده از سرور اشتراکی به مراتب کمتر از سرور اختصاصی است و راه‌اندازی و استفاده از آن بسیار ساده‌تر می‌باشد.

با این حال، از آنجا که شما تنها بخشی از فضای یک سرور را اجاره می‌کنید، ممکن است در زمینه امنیت با چالش‌هایی مواجه شوید. به‌عنوان مثال، افزایش ترافیک یکی از کاربران دیگر می‌تواند بر عملکرد وب‌سایت شما تاثیر بگذارد.

اما اگر تیم فنی و پشتیبانی به‌خوبی مدیریت شود، می‌تواند تأثیر زیادی بر امنیت و سرعت سرور شما بگذارد و از بروز مشکلات امنیتی یا کندی سرعت جلوگیری کند.

سرور پروکسی

سرور پروکسی به عنوان یک واسطه عمل می‌کند؛ به این معنی که اطلاعات شما را دریافت کرده و سپس به سرورهای اینترنتی منتقل می‌کند.

شما به‌عنوان کاربر، اطلاعاتی را ارسال می‌کنید و سرور پروکسی آن‌ها را دریافت کرده، IP شما را تغییر می‌دهد و سپس اطلاعات را به سرور مقصد ارسال می‌کند. در این فرآیند، سرور میزبان نمی‌تواند IP اصلی شما را شناسایی کند و فقط اطلاعات مورد درخواست شما را به نمایش می‌گذارد.

بنابراین، مهم‌ترین دلیل استفاده از سرور پروکسی، افزایش امنیت است.

سرور بازی

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چگونه می‌توانید با یک نفر در نقطه‌ای دور از دنیا بازی آنلاین کنید؟ چگونه اطلاعات و دستورات شما به او می‌رسد و برعکس؟

لذت بازی‌های چندنفره را مدیون سرورهای بازی هستیم. این سرورها شما را به هم‌تیمی‌ها و رقبایتان متصل می‌کنند و به شما این امکان را می‌دهند که با بازیکنان دیگری در سرتاسر جهان رقابت کنید.

پیشنهاد مطالعه: ساخت بازی با ربات تلگرام

سرور اپلیکیشن

سرور اپلیکیشن عملکردی مشابه وب‌سرور دارد و به شما این امکان را می‌دهد که نرم‌افزارهای تحت وب یا دسکتاپ را اجرا کنید. بسیاری از کاربران از یک سرور وب به‌عنوان سرور اپلیکیشن نیز بهره می‌برند، اما این کار از نظر امنیتی توصیه نمی‌شود. بهتر است برای هر یک از این خدمات، سرور مخصوص خود را در نظر بگیرید.

سرور ایمیل

همان‌طور که از نامش پیداست، این سرور به ارائه خدمات مرتبط با ایمیل می‌پردازد. اگر به دنبال راه‌اندازی ایمیل مارکتینگ هستید، توصیه می‌شود که به‌طور همزمان با سرور اصلی خود، یک سرور ایمیل نیز خریداری کنید. این سرور به‌طور حرفه‌ای مسئول ارسال، دریافت و مدیریت ایمیل‌ها خواهد بود.

فایل سرور

فرض کنید اطلاعات مهمی دارید که باید برای گروهی از افراد قابل دسترسی باشد. برای ذخیره‌سازی این اطلاعات گزینه‌های مختلفی پیش رو دارید. مثلاً استفاده از کارت‌های حافظه یا هارد دیسک‌ها انتخاب مناسبی نیست.

گزینه دوم این است که اطلاعات را روی یکی از کامپیوترها ذخیره کنید، اما برای امنیت و راحتی بیشتر، بهتر است آن‌ها را روی سرور فایل ذخیره کنید و به تمامی افرادی که نیاز به دسترسی دارند، اجازه لازم را بدهید. این نوع سرور بیشتر برای سازمان‌ها و مجموعه‌های بزرگ مناسب است.

سرور پایگاه داده

همان‌طور که از نامش پیداست، این سرور به شما این امکان را می‌دهد که اطلاعات را ذخیره‌سازی کنید. افرادی که حجم زیادی از فایل‌ها را برای نگهداری نیاز دارند، می‌توانند از این سرور بهره‌مند شوند. در واقع سرور پایگاه داده نوعی سرور است که برای ذخیره، مدیریت و پردازش اطلاعات استفاده می‌شود. این سرور به کاربران اجازه می‌دهد داده‌ها را به‌طور سازمان‌یافته ذخیره کنند و به‌راحتی به آن‌ها دسترسی داشته باشند.

سرورهای پایگاه داده معمولاً برای پروژه‌های بزرگ، نرم‌افزارهای کاربردی و سیستم‌های اطلاعاتی حیاتی استفاده می‌شوند و می‌توانند به‌صورت محلی یا در ابر مستقر شوند. آن‌ها امنیت، مقیاس‌پذیری و قابلیت اطمینان بالایی را برای نگهداری داده‌ها فراهم می‌کنند.

نکات ضروری قبل از خرید سرور

قبل از هر چیز، مهم است که نوع و ابعاد کسب‌وکار خود را بشناسید و با توجه به بودجه‌ای که دارید، گزینه‌های مختلف را بررسی کنید تا بهترین انتخاب را داشته باشید. بسته به نیاز و وسعت فعالیت‌های آنلاین شما و همچنین سطح تخصص تیم‌تان، می‌توانید بین سرور اشتراکی و اختصاصی یکی را انتخاب کنید.

اگر تازه‌کار هستید یا هنوز قصد ندارید به‌طور گسترده در اینترنت فعالیت کنید، پیشنهاد ما استفاده از سرویس اشتراکی است. اما اگر نیاز به قدرت پردازش و حافظه بیشتری دارید، مانند میزبانی وب‌سایت‌های پر ترافیک، پایگاه داده‌های بزرگ یا برنامه‌های کاربردی سنگین، سرور اختصاصی گزینه بهتری خواهد بود.

ابر خصوصی مجازی یا vpc چیست؟

VPC مخفف Virtual Private Cloud است و به معنای یک محیط ابری خصوصی است که درون یک ابر عمومی قرار دارد.

می‌توان ساختار VPC را با VPS (سرور خصوصی مجازی) مقایسه کرد؛ در این حالت، یک سرور به بخش‌های جداگانه و کاملاً ایزوله تقسیم می‌شود و هر بخش به عنوان یک سرور مجازی مستقل محسوب می‌شود.

حال به موضوع اصلی خود، یعنی ابر خصوصی مجازی یا VPC، برمی‌گردیم. در تصویر زیر، می‌توانید به وضوح ببینید که منظور ما از این تعریف چیست.

همان‌طور که مشاهده می‌شود، بخشی از ابر عمومی به‌طور کامل از سایر قسمت‌ها جدا شده و یک VPC تشکیل داده است.

برای درک بهتر این مفهوم، مثالی دیگر می‌زنیم:

تصور کنید یک رستوران بزرگ با تعداد زیادی میز و صندلی دارید. شما یک میز خاص را رزرو کرده‌اید که در اتاقی خصوصی قرار دارد. فقط شما می‌توانید در آنجا نشسته و از غذا لذت ببرید.

در این مثال، رستوران نمایانگر ابر عمومی و میز رزرو شده در اتاق خصوصی، یک VPC است. VPC بخشی از منابع کلی ابر عمومی را به‌طور اختصاصی در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

همچنین، مانند سایر فضاهای ابری، منابع VPC به صورت on-demand ارائه می‌شوند. به این معنی که بر اساس نیاز کاربر می‌توانند افزایش یا کاهش یابند.

VPC به کاربران این امکان را می‌دهد که فضای ابری اختصاصی خود را در یک ابر عمومی داشته باشند، فضایی که کنترل کامل آن در اختیار خودشان است و از تأثیرات سایر کاربران ابر مصون می‌باشد.